Markuu na arkay ayaan kala foqnay.
Maxaad u joojinaysaan, waaba is jaqayseene, ayuu yiri.
Anigii baqdin ayaan la gariiray. Markaas ayuu yiri.
Istaag naayaa dharka siib.
Waan yaabay oo waxaan sameeyo garan waayay, meeshayda iska fadhgiyay.
Adaan kula hadlayaa, istaag dharka siib, ayuu si kulul ii yiri.
Waan baqay oo istaagay, dharkii inaan siibo bilaabay.
Ayagaaba Dharkaygii boobsiis iiga furay, indhahooda baahi wasmo ayaa ka muuqataysy ii eegayeen waaban yax yaxay. Axmed intuu jilba joogsaday, gacmihiisu bowdadayda salaaxeen, ka dib wajiga la galay gudahayga oo bilaabay ii leefo. Carrabka ayuu kintirka iga mariyaa oo hirar macaan ah jirka iiga yaacaan.
Raaxaan la qayliyay, oo tintiisa qabsaday. Marba marka ka danbaysa macaanku waa igu sii badanayay. Madaxaan qabtaa oo isku riixaa.
Cabdi, isna gadaal buu iga istaagay, gacmihiisu dabada iga salaaxayeen. Inta jilba jabsaday asna ayuu barida kala qaaday. Oo carrabka iga mariyay godka carriiriga ah oo dabadayda. Dareen igu cusub oo macaan buu ahaa, oo I gilgilay anoo dhan. Macaan la gariiray. Labadaydii walaal midna dabada ayuu igu leefayay, midna canbarka.
Raaxada aan dareemayay aad ayay u badnayd, xad dhaaf ayay ahayd. Istaagga inaan ka dhaco ayaan ku dhawaaday, laakiin madaxa axmad ayaan cuskanayay. Oo carrabkiisu ku jiro gudaha fog ee canbarkayga. Waan qayliyey, jidhkayguna wada gariiray, xoogga kacsigayga iyo macaanka igu socda dartood. Axmed ayaa istaagay markaa oo yiri. “Hadda waan ku wasaynaa, igu soo jiifo”.
Sariirtii ayuu jeego ugu seexday, anna lugaha ka kala ritay. Oo guskiisii oo taagan ku fadhiistay. Si aayar iskugu riixay ilaa aan isku dhameeyay.
Sidii caada ahayd guskii waa buuxiyay, siilkayga yarkaa, dareenkayguna sii kacay.
Cabdi, ayaa gadaashayda soo jilba jabsaday asna. Dhabannada futada ayuu I kala qaaday, oo guskii inta afka u saaray godkii yaraa, ku cadaadiyay daloolkaygii cidhiidhiga ah. Qaylo iyo oohin ayaan isku daray, xanuun dartiis.
Alla aboowe waa xanuun, ayaan ku qayliyay.
Waad la qabsan, ee aamus naayaa, ayuu I yiri.
Waan ku baryaa iga saar, walooloow waan ku baryaa, baan ku ooyay.
Aamus, uun buu I yidhaahdaana markaan bayrayaba. Cabdi wax badan ayuu ka gusweyn yahay axmad. Guskiisu siilkayga ayuu ku fiicnaan lahaa. Laakiin markii xooga I galay, ayaan waxaa isku dhex qasmay, xanuun iyo macaan aan u bogay. Oo xataa dabada gadaal ugu riixay.
Labadiiba waa igu ruxeen. Horay iyo gadaalaba iga buuxiyeen. Inkasta oo xanuunka dabadu aad u darnaa, haddana raaxada ayaa ka sii badnayd.
Macaankii iga tan batay, ayaan mar qudha ku qayliyay.
Ilaahay iga kiin qaado walaalayaal. Xxxxxxx, macaan badinidiinaa.
Xabadka axmad ayaan ku dhajiyay, anoo guskiisa isku ruxaya. Dabadana gadaal u taagay, oo cabdi so xooga iigu ruxayay. Markii danbe ayaa axmad yiri, biyaa iga soo dhow.
Igu shub aboowe ayaa ku qayliyay oo afka afka u galiyay. Biyihii walaalkay oo gudaha iiga dhacay ayaan dareemay. Oo isku sii dhajiyay asagii.
Isla markaas ayaa cabdina dabada iiga biya baxay. Kulayl saaida ayay ahaayeen, kuwiisu, mise dabadaa ka jilicsan siilka, ma kala garnayn. Waan qayliyay markii biyihiisu igu dhaceen.
“caadi ma tihid abaayo,” ayaa Cabdi yiri.
Macaan miiran baa tahay, maba kaa dhargayno, ayaa axmadna yiri.
Waan u dhoolla caddeeyay, oo ku iri.
Ballan ma tahay inaad sidaas ii wasaysaan mar kasta.
Isku mar ayay dhaheen, waa ballan.
Waan idin jeclahay walaalahay, adinkaan idiin joogaa, sidaa rabtaan iga yeela, ayaan ku iri.
Biyahoodii anoo silka iyo dabada iiga buuxaan ayaan qado karis bilaabay. Xoogaa markaan karinayay ayaa cabdi ii soo galay. Gadaal inta iiga yimid naasaha I qabtay, guskiisii oo kacsana dabada iiga hayay.
Ceeb waryaa, walaashaa miyaa rabtaa wastid, ayaan si kaftana u iri.
Walaashay naag ka macaan maleh, ayuu yiri.
Diricii intaan kor u soo laabay, ayaan saxanka laabta lagu dhaqo cuskaday. U foorarsaday, asna guskiisii weynaa igu riixay. Dabada inuu iga galin rabaan arkay oo ku iri.
Aboowe dabadu weli waa I xanuuni, siilka iga was.
Dabadaadaa macaan, tan kale waan ku kala qabsanay, anigu dabadaan leeyahay, axmadna siilka, ayuu yiri.
Haye baan iri.
Xanuunku sidii hore waa ka yaraa laakiin weli xanuun bay ahayd. Markaan biyihiisii waa raageen, oo istaagnaan waayay, oo shamiitada jilba jabsaday. Ugu danbayn igu biya baxay.
Guskii markuu iga siibay, ayaan anoo yara qoslaya iri.dabadiiba bohol baad iga dhigtay.
Markaas ayaan imdhaha saaray, axmad oo guskiisii oo kacsan salaaxaya, oo iri.
Maanta dhan hadaad I wastaan goormaan qado karin.
Maba rabno adaan kugu qadaynaynaa ayaa axmad yiri.
Sidii anoo u jilba jabsana siilka iga galiyay guskii.
Nin wacan.